Войтех Рушин - это человек, который не с чужих слов знает "кое-что" о нашей Вселенной: доктор естественных наук (Карлов унивеситет, Прага, 1975), доктор физико-математических наук (Словацкая академи наук, Братислава, 1994), ведущий научный сотрудник Астрономического института САН, участник 21 научной экспедиции для наблюдения полного солнечного затмения в разных точках Земли, изучает физику солнечной короны и протуберанцев, у которго в самом конце биографии скромно отмечено "Хобби: фотография".

Лічбавы імператыў ад Martin Reiter– гэта серыя карцін, скульптур, інсталяцый і фатаграфій аб лічбавай рэальнасці нашых дзён. Мастак з яго працай шукае агульныя адлюстраванні лічбавай культуры і праблем рэальнасці. Асноўным момантам выстаўкі будзе разрыў паміж імі ў рэальным фізічным свеце і гэтак званай кіберпрасторай. Сваім мастацтвам Райтэр спрабуе прынесці ў свет дыскусіі аб кампутары, грамадстве, рэлігіі і рэальным свеце.

Канцэпцыя выстаўкі ўтрымліваеццаў самой назве. Мастакі навакольны свет вакол яго заўсёды знаходзяцца ў стане дыялога. Гэта ўзаемасувязь можа быць шматграннай, на узроўнях як свядомасці, гэтак і падсвядомасці. Для скульптара вельмі важны дыялог з матэрыялам, ў якім ён працуе.На выстаўцы прадстаўлены работы, якія выкананы ў бронзе, граніце, дрэве, шамоце, мармуры, гіпсе. Акцэнт, які зроблены на пластычных магчымасцях кожнага з гэтых матэрыялаў, дапамог мне ўстварэннівобразаў.

Здесь вы увидите Михаила Шикова в новом амплуа – ведь автор известен как архитектор Белорусского павильона на 54 биеннале современного искусства в Венеции (2011), огромное пространство которого наполнил грандиозными 3-х этажными конструкциями. В апреле 2014 года М. Шиков выступил как архитектор Выставки современного искусства «Avant-gARTe. От квадрата к объекту» (БЕЛЭКСПО, пр. Победителей, 14). В изобразительном искусстве Михаил минималистичен, его работы наполнены неземным свечением и по стилистике напоминают эксперименты белорусских художников 1980-1990 гг. Реалистические элементы картин временами носят достаточно личный характер, другие же напоминают застывшие эмоции статуй и зооморфных изображений. Сюжеты и манера исполнения говорят о Шикове как о художнике с утонченным и, в то же время, критическим взглядом на мир. Живопись Михаила Шикова приглашает и предоставляет возможность настроиться на чувственное мировосприятие, ощутить себя не материальным потребителем информации, а загадочно разумным, уникальным эстетом-философом и, если получится, даже заглянуть в эфир самосознания.

Асноўным накірункам пленэра стала вырашэнне пластыцы і колеру ў керамічнай скульптуры, удзельнікі раскрылі ў сваіх работах сваеасаблівыя спецыфічныя прыёмы і спосабы фарміравання керамічнай пластыцы; дэкорную, колернаю і стылявую разнастайнасць. Была зададзена тэма – “Мастацтва як асяроддзе пражывання”. Гэта асноўная тэма рэалізавалася кожным удзельнікам ў межах абавязковага задання па вырабу ў матэрыяле кампазіцыі камернай аб`ёмнай пластыцы насценнага характару.

11 октября 2016 г. в 17.00 в Национальном центре современных искусств Республики Беларусь (ПЛОЩАДКА – пр. Независимости, 47, большой зал) состоялось открытие выставки эстампа Владимира Провидохина «ACTADIURNA», цветной линогравюры с одной доски.

Люди в “фотографических картинах” Янисa Дейнатсaна вид, казалось бы, обычные, но, в то же время, они потеряли «почву под ногами»,они меняют свои пропорции в действительности и рассказывают историю о меланхолии мира отчуждения. В фотографических картинах Дейнатсa каждый находит и одиночество, и странный беспорядок, и бессмысленность, и иронию. Настоящее в сравнении с прошлым. Смесь болезненности и веселья. Чувственность и резкость. Ребячество и серьезность. Своего рода время ожидания ипрощания. Что-то брейгельское и идиллическим образом романтичное. И очаровательно красивое. Даже лесные пейзажи или банальность цветов нигде не становятся границами к мистическому.

“Трайны партрэт” – гэта не толькі мастацкая авантура. Перш за ўсё гэта нагода, каб прыглядзецца да Падляшша і яго жыхароў. Уключэнне ў гэты працэс мастакоў з розных краін памнажае перспектыву, дазваляе абмеркаваць мясцовыя падзеі, адлюстраваць адно месца ў трох нацыянальна і культурна розных адчуваннях. На ўсё гэта накладваюцца асабістыя мэты ўдзельнікаў: пошукі праўды пра вырваную з Крэсаў 70 год таму сям’ю, пытанне пра культурную і нацыянальную ідэнтычнасць, або патрэба адчуць аўтэнтычнасць і праўду, якія часам так цяжка знайсці ў “вялікім свеце”.

«История линогравюры еще не написана. Линогравюре недавно исполнилось 100 лет — автору 70. Сейчас в сегодняшнем дне цветная линогравюра с одной доски как публики‚ так и для специалистов — неизвестный мир. Чтобы составить правильное представление о цветной линогравюре с одной доски и возник проект этой выставки. Награвированные доски, с которых осуществляется печать, ценны сами по себе, но в цветной линогравюре с одной доски последний цвет, напечатанный с доски‚ делает ее непригодной для того, чтобы повторить тираж.

Выстава “Сам-насам з кліматам” злучае класічны жанр карыкатуры з актуальнымі практыкамі і рознымі медыя (інсталяцыя, фатаграфія, калаж) сучаснага мастацтва, становіцца асновай і фундаментам камунікацыі без межаў, у тым ліку моўных. Гэты праект, мэтай якога з’яўляецца абмеркаванне прынцыпаў устойлівага развіцця грамадства і распаўсюджанне ведаў пра экалагічныя праблемы, стартаваў яшчэ ў 2010 годзе і за 5 год ахапіў цэлы шэраг краінаў, у тым ліку Беларусь, Швецыю, Грэцыю, Паўднёвую Афрыку, Бразілію і іншыя.